upuan

Daraga

upuan [upu'an]/isa sa anyo nito ay salong puwit sa matandang Tagalog.

Nyutro ng salitang upo sa pamanahong di-tuwirang pabalintiyak.
Nasira ang hagdanan nang kanyang upuan ito.

Upuan mo ang silyang iyan sa tabi ng bintana.
Salitang ugat ng pagkakaroon ng upuan.
Salitang ugat ng paggamit ng upuan.

pagkakaroon ng upuan

Tinig	Panagano	Nyutro	Kinabukasan	Kasalukuyan	Nagdaan
Tuwirang pabalintiyak	Inaari	magkaupuan	magkakaupuan	nagkakaupuan	nagkaupuan

paggamit ng upuan

Tinig	Panagano	Nyutro	Kinabukasan	Kasalukuyan	Nagdaan
Tahas	Patagal	mag-upuan	mag-uupuan	nag-uupuan	nag-upuan

nyutro ng upo

|}

salitang ugat ng paggamit ng upuan

|}

upuan ['upuan]/[u'puan] (isahan, pambalana, maylapi, tahas)

Isang muwebles na mauupuan ng isang tao lamang.
Iyan ay isang upuan sa tabi ng dingding.
Isang pook o bagay na mauupuan.
Ginawa niyang upuan ang bato dahil masakit na ang kanyang mga paa.
pag-upo
Naganap ang upuan ng mga mag-aaral nang ihiniling ito ng kanilang guro.

muwebles

| |

|}